21.12.10

Για την "αυτοΑνόητη αντΕπανάσταση" του Δυς Σοσιαληστή Προέδρου:

Ζούμε σε μια χώρα και μια εποχή που αν μη τι άλλο χαρακτηρίζεται άνετα από μια παλιά κινέζικη κατάρα: ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΠΟΧΕΣ! (το είπε και ο Ζίζεκ...). Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε! Αυτοκινητάκι, δουλίτσα, μισθουλάκος και οι Έλληνες είμαστε "ιδιαίτεροι"... Θα το γλεντάμε και θα πηγαίνουμε και για τσιγάρα με το αμάξι (επειδή έχουμε πάρκινγκ και για να το δείξουμε...) και, αν ζοριστούμε, ρίχνουμε μια Χριστοπαναγία (politicaly correct λέξη), κόβουμε τα αμερικάνικα τσιγάρα (ή το γυρνάμε στο στριφτό) και ζητάμε ένα δανειαγυριστάκι από τους γέρους (που δεν έχουν άλλη ανάγκη παρά να επιβεβαιώνουν πόσο ωραίο είναι το ομορφόσογο και πόσο έξυπνα τα δυο φορές παιδιά τους) και σχεδιάζουμε από τώρα τις καλοκαιρινές διακοπές στο εξοχικό των φίλων. Με τι θα γεμίσεις την ωραία λαμαρίνα σου (1,5 σου πάει), το τσιγάρο εκφράζει την χαμένη (ηθελημένα) εξέγερσή σου, οι φωνές-ο τσαμπουκάς-οι πολιτικά μη ορθές εκφράσεις κρύβουν τη δυσκολία να κρατήσεις το κούτελό σου καθαρό και τη ζωή σου όπως θα ήθελες... 

Ήρθε η στιγμή να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Πολλοί το νιώθουνε πια. Οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς παλεύουν να τα κρατήσουν δημόσια και πολλοί ξεσκονίζουν τα ποδήλατά τους (ΣΠΕΥΣΑΤΕ!). Και όλοι πρέπει να βρούμε άλλες ιδέες για τον Νέο Γενναίο Κόσμο (διαβάστε Χάξλεϋ), μόνο ο Γιωργάκης μιλάει για "αυτονόητη επανάσταση" και δίνει τροφή στα συνομωσιολογικά σενάρια (θα πάρει τη θέση του άλλου ΔΝΤΣοσιαληστή, του Στρως-Καν). Η διαγραφή του χρέους φυσικά δεν είναι η λύση (αν είσαι καπιταληστής / τραπεζίτης)! Αλλά αν είσαι Pretenderης προτιμάς να τρομοκρατείς με σενάρια που ακόμα δεν φάνηκαν γελοία, παρά μόνο σε λίγους: λέει η διαγραφή θα οδηγήσει στο να μην πληρώνονται οι μισθοί στο δημόσιο - χιλιάδες καθηγητές δεν πληρώνονται πια, παρά τις υποσχέσεις. Και το πρόβλημα ήταν μόνο το δημόσιο, τώρα όμως πρέπει να ελαστικοποιηθούν οι σχέσεις και στον ιδιωτικό τομέα!
Κάνε ποδήλατο, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ. Αν καβαλήσεις το ποδήλατο και ξεκινήσεις, θα νιώσεις το αίμα σου να τρέχει στις φλέβες, θα ξεχάσεις την ψυχραιμία και θα οργιστείς δημιουργικά: με το αφεντικό σου και την οικονομικοκοινωνική κατάσταση, με την κυβέρνηση και τις περικοπές, με το στρατό που πληρώνεις για προστασία από τους διεθνείς τρομοκράτες (που πια όλοι σκεφτόμαστε να γίνουμε διαγράφοντας το χρέος) και την αστυνομία, το "κακό δημόσιο" που δεν ακουμπά κανείς (φυλάνε τα μέγαρα ΑΠΟ ΕΜΑΣ, τεμπελιάζοντας στις γωνίες και ψεκάζοντας στις διαδηλώσεις)!
Πάμε απεργία! 22 Δεκέμβρη 1 το μεσημέρι έξω από τη Βουλή, ενάντια στον προϋπολογισμό των τραπεζιτών. ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΠΑΝΤΟΥ!